പുഞ്ചിരി

തളിരിലയൊരു നാൾ മുറിഞ്ഞകലാനായ 

പഴുത്ത ഇലയോടു പറഞ്ഞു 

"നീ എന്തിനിങ്ങനെ കടിച്ചുതൂങ്ങണം 

നിൻ്റെ യാത്ര കഴിഞ്ഞതല്ലേ...? "

കേട്ടപ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രമായിരുന്നു മറുപടി.

ഇളം തെന്നൽ അന്നവളെ ദയനീയമായി നോക്കി, 

പിന്നെ ഒന്നാഞ്ഞു വീശി 

അവസാന ശ്വാസവും പേറി 

ആ ഇല മണ്ണിലേക്ക് പതിച്ചു. 

ഇത് കണ്ട് തളിരില അട്ടഹസിച്ചു.

കൗമാരത്തിൻ്റെ ഹുങ്കാരമോർത്താവണം 

ഇല ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല; ഇനി എന്നേക്കും 

മരത്തിൻ്റെ വേരിറങ്ങിയ മണ്ണിൽ ഊർന്നിറങ്ങി പ്രണയത്തിൻ്റെ അത്യുന്നതിയിൽ മയങ്ങുമെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ വീണ്ടുമൊന്ന്, 

അവസാനമായി പുഞ്ചിരിച്ചു. 

വേദനയുടെയും സന്തോഷത്തിൻ്റേയും 

നിർവൃതിയുടെയും അടയാളം.

🖤ആമി🖤